تحلیل سؤالات امتحانات دروس تخصصی نظری دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: آزمون های دروس نظری ابزار مهمی در ارزیابی توانمندی دانشجویان گروه پزشکی برای ورود به آموزش بالینی هستند و نظر به اهمیت کاربرد دروس نظری در عرصه آموزش بالینی برای دانشجویان مامایی؛ لازم است کفایت این آزمون ها برای ارزیابی درست میزان یادگیری دانشجویان مورد بررسی قرار گیرد. در همین راستا این تحقیق با هدف ارزیابی روایی این آزمون ها و میزان انطباق سطح سؤالات با سطح یادگیری مورد انتظار انجام شد. روش ها: تحقیق حاضر یک پژهش توصیفی است که بر روی آزمون های هجده درس تخصصی نظری کارشناسی مامایی انجام شد. اطلاعات مربوط به هر آزمون در چک لیست ثبت می شد. روایی محتوا و روایی صوری سؤالات و روایی ملاکی امتحانات و همچنین ارزیابی سطح یادگیری مورد انتظار اهداف درس و سطح سؤالات بر اساس طبقه بندی بلوم به وسیله کارشناسان آموزش پزشکی و کارشناس مربوط به هر درس ارزیابی می شد. روایی و پایایی این ارزیابی ها در یک مطالعه ابتدایی تأیید شده بود. روش آماری مورد استفاده ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن بود. نتایج: ارزیابی 1013 سؤال از مجموع ارزشیابی هجده درس 38/92 درصد سؤالات روایی محتوی و 45/80 درصد سؤالات روایی صوری داشتند. یازده درس از مجموع هجده درس نیز دارای روایی ملاکی بودند. بیشترین میزان تطابق سطح سؤال با سطح یادگیری 4/71 درصد بود و در 9 درس بیش از 50 درصد سؤالات سطحی منطبق با سطح یادگیری مورد انتظار در طرح درس بود. در 11/61 درصد امتحانات ارتباط معنادار بین سطح سؤالات و سطح اهداف آموزشی وجود داشت. نتیجه گیری: این تحقیق نشان می دهد اگرچه سؤالات به گونه ای طراحی شده است که محتوای مورد نظر در طرح درس را ارزیابی کند؛ اما در درصد قابل توجهی از آزمون ها، سطح سؤالات طراحی شده با سطح یادگیری مورد انتظار منطبق نبود. در طراحی برخی از سؤالات نیز ساختار سؤالات استاندارد نبود؛ که ضروری است توجه طراحان سؤالات به این نکات بیشتر جلب شود.